Badania kliniczne nad kurkumą

The Indian Journal of Medical Research

Deodhar SD, R Sethi i RC Srimal. Wstępne badania nad przeciwreumatycznym działaniem kurkumy. 1980 Apr; 71:632–4.

Zagadnienie:

Porównanie działania kurkumy i fenylobutazonu (leku przeciwzapalnego) w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów.

Wprowadzenie: kurkumina, aktywny składnik indyjskiej przyprawy kurkumy, jest stosowana w leczeniu bólu stawów. Czy jest dobrą alternatywą dla fenylobutazonu, leku wykazującemu poważne skutki uboczne?

Rodzaj badania: badanie kliniczne na ludziach

Metodyka badania: badanie z podwójną ślepą, randomizowane i kontrolowane. Pacjentom cierpiącym na reumatoidalne zapalenie stawów podawano kurkuminę lub fenylobutazon.

Dawkowanie: 1 200 mg kurkuminy dziennie

Wyniki: kurkumina zmniejszyła obrzęk i sztywność stawów oraz poprawiła możliwości ruchowe.

Phytotherapy Research

Pungcharoenkul K i P Thongnopnua. Wpływ dawek różnych suplementów z kurkumą na pojemność antyoksydacyjną oraz poziom cholesterolu u zdrowych osób w badaniach in vivo. 2011 Nov; 25(11):1721–26.

Zagadnienie: jakie jest podobieństwo antyoksydacyjnych właściwości kurkumy i wit. E w leczeniu podwyższonego poziomu cholesterolu i trójglicerydów?

Wprowadzenie: choroby serca to jedna z głównych przyczyn zgonów na całym świecie. Uszkodzenia wywołane przez wolne rodniki i wysoki poziom cholesterolu są uznawane za istotny czynnik ryzyka chorób układu krążenia.

Rodzaj badania: badanie kliniczne na ludziach

Metodyka badania: uczestnicy badania przyjmowali kurkumę i wit. E. Na początku badania i po 7 dniach zbadano ich wyniki ORAC (właściwości antyoksydacyjne), poziom cholesterolu i trójglicerydów.

Dawkowanie: 500 mg/dziennie lub 6 mg/dziennie przez 7 dni

Wyniki: w grupie przyjmującej 500 mg, wyniki ORAC wzrosły z 13% do 24%, natomiast poziom cholesterolu i trójglicerydów znacznie spadł. Wyniki ORAC wit. E również wzrosły, jednak nieznacznie to wpłynęło na poziom cholesterolu i trójglicerydów.

Wnioski: „Sugeruje się, że suplementacja kurkumy nie jest odpowiednia dla osób zdrowych z wyjątkiem obniżania stężenia cholesterolu i trójglicerydów we krwi.”

Drugs in R&D

Usharani P et al. Wpływ NCB-02 (preparatu z kurkumą), leku Atorvastatin i placebo na czynność śródbłonka, stres oksydacyjny i markery stanów zapalnych u pacjentów z cukrzycą typu II: badanie randomizowane, kontrolowane placebo w grupach równoległych, czas trwania: 8 tygodni. 2008; 9(4):243–50.

Zagadnienie: porównanie działania kurkumy i leku Atorvastatin na czynność śródbłonka, stres oksydacyjny i stany zapalne u pacjentów cierpiących na cukrzycę.

Wprowadzenie: podwyższony poziom cukru we krwi może być przyczyną stresu oksydacyjnego oraz zaburzać czynności śródbłonka (wyściółki naczyń krwionośnych). Statyny mogą być pomocne, ale wykazują one skutki uboczne. Porównanie działania kurkuminy i Atorvastatinu.

Rodzaj badania: badanie kliniczne na ludziach

Metodyka badania: osoby badane przyjmowały kurkumę, atorvastatin lub placebo. Naukowcy zbadali czynności śródbłonka oraz pobrali próbki krwi, aby określić poziom markerów stresu oksydacyjnego, endoteliny-1 (białka obkurczającego naczynia krwionośne i podwyższającego ciśnienie krwi), interleukiny-6 (białka obecnego w stanach zapalnych) i czynnika martwicy nowotworów alfa (TNF-alfa, cytokin zapalnych).

Uczestnicy badania:
72 pacjentów z cukrzycą typu II, 67 pacjentów ukończyło badanie

Dawkowanie:
150 mg 2 razy dziennie przez 8 tygodni

Wyniki: u osób badanych, którym podawano kurkumę lub atorvastatin wystąpiła znaczna poprawa czynności śródbłonka w porównaniu z grupą przyjmującą placebo. Wyniki próbek krwi wykazały znaczny spadek markerów stresu oksydacyjnego, endoteliny-1, interleukiny-6 i TNF-alfa.

Wnioski: „W porównaniu z atorvastatinem preparat z kurkumy miał korzystne działanie na czynności śródbłonka – obniżył poziom cytokin zapalnych i markerów stresu oksydacyjnego.”

Phytotherapy Research
Lal B et al. Skuteczność kurkumy w leczeniu przewlekłego zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej oka. 1999 Jun; 13(4):318–22.

Zagadnienie: czy kurkuma może skutecznie leczyć przewlekłe zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka?

Wprowadzenie: przewlekłe zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka, wywołane czasem przez gruźlicę, może być leczone kortykosterydami. Leki te wywołują jednak skutki uboczne. Czy kurkuma jest dobrą alternatywą?

Rodzaj badania: badanie kliniczne na ludziach

Metodyka badania: osoby, które nie chorowały na gruźlicę przyjmowały samą kurkumę, natomiast te z gruźlicą dodatkowo przyjmowały leki przeciwgruźlicze.

Dawkowanie: 375 mg 3 razy dziennie przez 12 tygodni

Uczestnicy badania: 53 pacjentów z przewlekłym zapaleniem przedniego odcinka błony naczyniowej oka, 32 osoby ukończyły badanie

Wyniki: poprawa nastąpiła u wszystkich pacjentów, którzy przyjmowali samą kurkumę. Natomiast u osób, którzy przyjmowali również leki przeciwgruźlicze poprawę zauważono tylko u 86% badanych. Badanie po kolejnym etapie leczenia (po 3 latach) wykazało poprawę u 55% w grupie przyjmującej kurkumę, oraz u 36% w grupie przyjmującej kurkumę wraz z lekami przeciwgruźliczymi. Wskaźnik reakcji na leczenie jest zbliżony do działania kortykosterydów. Nie odnotowano żadnych skutków ubocznych.

Wnioski: „Skuteczność działania kurkumy  jest porównywalna do działania kortykosterydów, które obecnie są jedyną metodą leczenia ww. schorzenia. Brak skutków ubocznych podczas stosowania kurkumy jest jej największą zaletą w porównaniu z kortykosterydami.”

Phytotherapy Research
Chandran B, A Goel. Randomizowane, badanie pilotażowe badające skuteczność i bezpieczeństwo stosowania kurkumy u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. 2012 Mar 9. doi: 10.1002/ptr.4639.

Zagadnienie: porównanie stosowania kurkumy i diklofenaku sodowego (leku przeciwzapalnego) w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów.

Wprowadzenie: diklofenak sodowy jest zwykle stosowany w leczeniu stanów zapalnych i łagodzeniu bólu u osób cierpiących na zapalenie stawów. Może jednak wykazywać skutki uboczne. Czy kurkuma jest lepszym rozwiązaniem?

Rodzaj badania: badanie kliniczne na ludziach

Metodyka badania: osoby badane przyjmowały kurkumę, diklofenak sodowy lub oba preparaty. Naukowcy zbadali objawy zgodnie z kryteriami Wskaźnika Aktywności Choroby (ang. Disease Activity Score (DAS)) oraz Amerykańskiego Kolegium Reumatologicznego (ang. American College of Rheumatology (ACR)). Badali oni zmniejszenie wrażliwości na dotyk i obrzęk stawów.

Dawkowanie: 500 mg kurkumy, 50 mg diklofenaku sodowego lub oba preparaty

Uczestnicy badania: 45 osób cierpiących na reumatoidalne zapalenie stawów

Wyniki: we wszystkich trzech grupach zauważono znaczną poprawę wyników według Wskaźnika Aktywności Choroby (DAS). W grupie przyjmującej kurkumę zaobserwowano największą poprawę wyników według Wskaźnika Aktywności Choroby (DAS) i kryteriów Amerykańskiego Kolegium Reumatologicznego (ACR). W grupie, której podawano kurkumę nie odnotowano żadnych skutków ubocznych.

Wnioski: „Badanie potwierdza bezpieczeństwo i skuteczność kurkumy w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. Badacze jednak podkreślają, że konieczne są dalsze badania na szeroką skalę, aby potwierdzić te wyniki u pacjentów cierpiących na zapalenia stawów.”

BioActives LLC. Badania in vitro oraz in vivo nad kurkumą w proszku (25%) MicroActive®: badanie biodostępności. 2011 Jun 19. Nieopublikowane badanie.

Zagadnienie: jaka jest biodostępność kurkumy w proszku MicroActive®?

Wprowadzenie: kurkuma to silnych antyoksydant o właściwościach przeciwzapalnych. Jednak nie rozpuszcza się dobrze w wodzie, zatem jest z trudem wchłaniana przez organizm. Wysokie dawki mogą mieć działanie lecznicze, ale mogą wywoływać skutki uboczne tj. problemy żołądkowe.

Rodzaj badania: badanie pilotażowe in vitro oraz kliniczne na ludziach

Metodyka badania: w badaniu in vitro rozpuszczono odpowiednik 250 mg (w kapsułce żelatynowej) kurkumy w 750 ml kwasu solnego (odpowiednik kwasu żołądkowego). Po 2 godzinach, pH kwasu zostało skorygowane tak, aby przypominało płyny obecne w jelitach. To samo zrobiono z 95% kurkumą w proszku oraz 3 suplementami. Na końcu porównano wyniki. W badaniu na ludziach, uczestnicy przyjęli kapsułki z kurkumą po śniadaniu. Próbki krwi pobrano na początku badania oraz po 1, 2, 4, 7 i 9 godzinach. Całą procedurę powtórzono z 95% kurkumą w proszku.

Dawkowanie: 250 mg/dziennie przez 2 dni (1 dzień dla każdej formy kurkumy)

Uczestnicy badania: 2 zdrowe osoby, które nie przyjmowały kurkumy w diecie ani żadnych preparatów z kurkumą.

Wyniki: badania in vitro wykazały, że 10% kurkumy zostało uwolnione do płynu po 2 godzinach. Po 12 godzinach uwolnione zostało ok. 88% kurkumy w formie zmikronizowanej – cząsteczka kurkumy była mniejsza niż 10 mikronów. Preparat o przedłużonym działaniu i mniejsze cząsteczki mogą poprawić wchłanianie aktywnej substancji. Inne preparaty z kurkumą wykazały gorszą rozpuszczalność (0%-4% dawki) w płynie, a po 12 godzinach wynosiła ona 13%-50%. W badaniu na ludziach, stężenie kurkumy we krwi osiągnęło szczytową wartość po 2 godzinach, a ich przedłużone działanie trwało przez 9 godzin.

Wnioski: „Wyniki badań wykazują najlepszą biodostępność kurkumy MicroActive®. W najkrótszym czasie osiągnęła szczytową wartość we krwi, a przedłużone działanie trwało ponad 9 godzin. Jednak konieczne są dalsze, większe badania kliniczne, aby potwierdzić powyższe wyniki.”

Mechanizm działania: kurkuma niweluje stany zapalne na wiele sposobów. Zmniejsza aktywność kilku enzymów prozapalnych oraz cytokin. Kurkuma hamuje również metabolizm kwasu arachidonowego, tj. kwasu tłuszczowego wpływającego na stany zapalne. Kurkuma MicroActive jest bardziej biodostępna od innych postaci kurkumy, ponieważ ma mniejsze cząsteczki oraz przedłużone działanie.

Źródło: http://www.humanclinicals.org/#/microactive-curcumin-1/