Który związek jest najlepszym prekursorem NAD+: NMN, NR, NA czy Trp?
Bez wątpienia mononukleotyd nikotynamidu (NMN) i rybozyd nikotynamidowy (NR) są najlepszymi prekursorami dinukleotydu nikotynamido-adeninowego. Podobne działanie wykazują również kwas nikotynowy (NA), nikotynamid (Nam) i tryptofan (Trp). [1] Wszystkie ww. związki oprócz tryptofanu są pochodnymi witaminy B3.
Tryptofan należy do grupy aminokwasów i występuje w różnych rodzajach pokarmów. Związek ten musi pokonać najbardziej złożony szlak przemian zanim przekształci się w NAD+. Dlatego uważa się, że jest to najmniej skuteczny prekursor NAD+.
Na poziom NAD+ w organizmie wpływają 3 niezależne szlaki przemian [2]:
- szlak przemian wg. Preissa i Handlera (NA z diety do NAD+)
- synteza de novo (tryptofanu do NAD+)
- szlak ratunkowy (NR, NMN do NAD+)
W badaniu z 2016 r. przeprowadzonym na myszach nad bezpieczeństwem i biodostępnością NR (rybozydu nikotynamidowego) zbadano 3 związki będące prekursorami NR i NA. Badacze doszli do wniosku, że NR występował w największym stężeniu spośród wszystkich związków wpływających na podwyższenie poziomu NAD+ w organizmie [3].
Dr David Sinclair, profesor z Harvard Medical School, który promuje resweratrol i jego działanie przeciwstarzeniowe, poleca również NMN.
Który związek jest lepszym prekursorem NAD+: NMN czy NR?
Ani NR, ani NMN nigdy nie były wcześniej porównywane w badaniach klinicznych pod kątem produkcji NAD+ i wykorzystywania zasobów energii do jego produkcji. Dlatego dokonamy porównania obu związków w kilku kategoriach:
Dostępnych jest więcej produktów z NMN niż z NR
Na Amazonie można znaleźć ponad 180 suplementów NMN od ponad 30 dostawców i liczba ich ciągle rośnie. Z kolei z rybozydem nikotynamidowym NR dostępne są tylko dwa produkty: Niagen lub Tru Niagen (chlorek rybozydu nikotynamidu).
Produkty NMN są dostępne w formie proszku, tabletek, kapsułek czy spraju w przeciwieństwie do rybozydu nikotynamidowego.
Wyłącznym producentem NR jest firma Chromadex
Cząsteczka NMN wykazuje skuteczniejsze działanie w porównaniu z NR (rybozydem nikotynamidowym)
Bezpośrednim prekursorem NAD+ jest NMN, który z łatwością jest
przekształcany za pośrednictwem enzymu NMNAT.
Natomiast NR nie jest bezpośrednim prekursorem NAD+ i musi pokonać różne etapy,
aby doprowadzić do syntezy NAD+:
(i) w pierwszej kolejności NR musi zostać przekształcony w NMN w procesie fosforylacji, a następnie w NAD+, lub
(ii) NR musi pokonać 5-etapowy szlak przemian (NR → Nam → NAMN+ → NAAD+ → NAD+) [4]
Jednak drugi rodzaj etapu przemian jest problematyczny z powodu syntezy de novo. Oznacza to, że niezależnie od ilości przyjmowanego tryptofanu lub witaminy B3 w różnych formach poziom NAD+ pozostanie wyjściowy.
Suplementacja NMN lub NR umożliwia syntezę NAD+ za pośrednictwem szlaku ratunkowego. W rezultacie poziom NAD+ jest znacznie wyższy niż początkowy. Z uwagi na to, że NR najpierw musi zostać przekształcony do NMN, a dopiero później w NAD+, uważa się, że NMN może skuteczniej podwyższyć poziom NAD+ w organizmie.
Unikalny system transportu dostępny tylko dla NMN
NMN jest bezpośrednim prekursorem NAD+ i może być skutecznie wykorzystywany przez komórki.
Nowo odkryty gen transportujący SLC12A8 sprawia, że NMN bezpośrednio wnika do komórek bez konieczności wcześniejszego przekształcenia do NR (rybozydu nikotynamidowego).[5] Oznacza to, że w przeciwieństwie do NR, NMN charakteryzuje bezpośredni system transportu do komórek. Dlatego uzasadnione jest stwierdzenie, że NMN jest skuteczniejszym i bardziej zaawansowanym związkiem wpływającym na syntezę NAD niż NR. Badania wykazały, że kiedy poziom NAD+ spada komórki aktywują więcej transporterów SLC12A8 umożliwiając lepszą absorpcję NMN z krwiobiegu. Ekspresja genu SLC12A8 zachodzi w wielu tkankach, głównie w jelicie cienkim, gdzie NMN jest wchłaniany zaledwie w 2-3 minuty, a następnie przekształcany do NAD+ w ciągu 10-30 minut (wyniki badania na myszach).
NMN jest bardziej stabilny w porównaniu z NR
Badania na myszach i ludziach wykazały, że NR jest bardzo niestabilny, szybko rozpada się na witaminę B3 i nie jest w stanie podwyższyć poziomu NAD+.[6]
Natomiast NMN charakteryzuje się wysoką stabilnością i znacznie podwyższa poziom NAD+ w organizmie. Co więcej, NMN jest bardziej stabilny pod względem chemicznym i fizycznym w porównaniu z NR dzięki czemu może powstać więcej NAD.
NMN jest bardziej biodostępny niż NR
Badanie na myszach wykazało, że NMN jest wchłaniany w jelicie, a już po 2-3 minutach przenika do krwi. W ciągu 15 minut NMN zostaje całkowicie wchłonięty do komórek i następnie przekształcony w NAD+.[7]
Natomiast stężenie NMN u myszy, którym podano NR zauważalnie wzrosło ok.3-4 godziny po podaniu, a po prawie 8 godzinach poziom NAD+ we krwi wzrósł prawie trzykrotnie.[3]
Podobnie w badaniu na ludziach wykazano, że po podaniu NR w dawce 1000 mg jego poziom we krwi podniósł się po 3 godzinach. [8] Może to oznaczać, że NR wchłania się w jelicie w ciągu 2-3 godzin lub rozpada się do nikotynamidu zanim zostanie przekształcony w NMN. Można wnioskować, że NMN jest wchłaniany w jelicie w ciągu kilku minut, natomiast NR ok. 3 godzin.
Jedynie NMN w dawce 200 mg poprawia kondycję fizyczną
David Sinclair w wywiadzie z dr Rhondą Patrick wymienia zalety NMN i porównuje go z NR. Podaje on, że tylko NMN w dawce 200 mg poprawił kondycję fizyczną w porównaniu z NR w tej samej dawce.
W wywiadzie wspomina Matta Kaeberleina, który pracuje nad procesami starzenia się u psów. Porównując NR i NMN, Matt doszedł do wniosku, że tylko NMN korzystnie wpływał na mitochondrialne choroby u psów, które wymagały wyższego poziomu NAD.
Badanie na myszach wykazało, że doustna suplementacja NR (w dawce 200 mg /kg masy ciała) jedynie podwyższyła poziom NAD+ w wątrobie, a nie mięśniach.[9]
Inne badanie na myszach opublikowane w 2016 r. w czasopiśmie Journal of the International Society of Sports Nutrition pokazało, że rybozyd nikotynamidu zmniejsza wydajność fizyczną u szczurów o 35%.[10]
Wykazano również, że tylko NMN poprawia sprawność fizyczną o 60% (czas na bieżni) i wydajność fizyczną do poziomu występującego u młodych myszy.[6]
NMN wykazuje bardziej korzystne działanie niż NR
Jedynie NMN wykazuje korzystny wpływ na myszy w badaniach w porównaniu z NR.
W badaniu nad chorobą Friedreicha (rzadką chorobą serca występującą u dzieci) wykazano korzystny wpływ NMN, natomiast leczenie z wykorzystaniem NR nie przyniosło żadnego efektu.[7]
U myszy będących modelem choroby Alzheimera podskórne podanie NMN zmniejszyło produkcję blaszek beta-amyloidu. Uważa się, że przyczyną choroby Alzheimera jest gromadzenie się złogów beta-amyloidu. NMN zmniejsza powstawanie tych złogów białkowych, natomiast NR nie wykazuje takiego działania[11].Chociaż rybozyd nikotynamidowy zmniejszył stan zapalny tkanki nerwowej, zahamował śmierć komórek hipokampa i poprawił funkcje poznawcze, nie wpłynął na zmniejszenie produkcji blaszek beta-amyloidu.